Meer dan 40% van de mensen is regelmatig bang om te falen. Zit jij hier niet bij? Dan zou het goed kunnen dat je simpelweg te weinig nieuwe dingen probeert en niet uit je comfort zone stapt. Ik ben van mening dat de meesten van ons niet goed kunnen leren. En nee, hiermee bedoel ik niet iets onthouden wat je een dag voor je examen in je hoofd stampt. Ik bedoel èchte lessen leren. Ik ga het je uitleggen. Leren is een product van ervaren. Dit gaat verder dan woorden. Denk maar aan je favoriete films. Er is altijd een moment van dieptepunt, een afwijzing of een grote tegenvaller. In een film gaat het nooit meteen goed, dan was er namelijk geen mooi verhaal en vinden we geen herkenning. Er is altijd een struggle en een belangrijke les die de hoofdpersoon daaruit leert of realiseert, en wij worden daarin meegezogen. In films vinden we dat geweldig, maar in het echte leven zien we het anders. We rennen er allemaal van weg, niet van het falen zelf, maar van de gedachte dat we misschien kunnen falen. We weten eigenlijk helemaal niet wat dat falen precies inhoudt. Waarom niet? Omdat je moet falen om die les daadwerkelijk te leren. Snap je?
Probeer eens voor jezelf te bepalen wat falen inhoudt. Hoe vaak heb je dit daadwerkelijk meegemaakt? Was het echt zo erg als je van tevoren dacht? Of ben jij iemand die zichzelf nooit pusht, zodat je ook nooit echt geconfronteerd wordt met de optie tot falen?
"Ik kan het niet."
Dit waren mijn exacte woorden toen ik huilend mijn ouders aankeek terwijl ik op het podium in de aula stond, verkleed als kabouter. Nee, ik ben niet geboren als een extravagant figuur die graag op een podium staat en geen angst kent. Ik werd op jonge leeftijd geconfronteerd op die dag en dat was een les voor de rest van mijn leven. Ik heb letterlijk in een kabouter outfit (inclusief schmink) op een podium voor zo'n 50-100 mensen keihard staan huilen. Was mijn leven hierna voorbij? Nee hoor. Nu was ik nog een kind, maar je snapt mijn punt. Ik heb zelf veel struggles gehad op school en op mijn studie. Ik hield niet van "leren". In ieder geval niet de traditionele versie daarvan. Ik wist wel dat ik nooit meer zo voor een groep mensen wou staan. Ik had op jonge leeftijd door dat bijna niemand graag voor de klas stond. Ik wist dit snel in perspectief te plaatsen: "Als niemand dit wil, betekent dat dat het speciaal is als je hier goed in zou worden".
In die fase van mijn leven, rond de 17 jaar, begon ik mijn angsten op meerdere manieren onder ogen te komen. Zo stond ik regelmatig voor de klas terwijl de rest van mijn groepje dit niet wilde. Toen ik de fitness lifestyle erg serieus ging nemen zag ik er niet bepaald uit als een bodybuilder. Sterker nog, er was nog weinig te zien aan het feit dat ik al jaren trainde. Ik geloof in het modelleren van succesvolle mensen en dat begon ik hier ook te doen. Eerst gingen we met z'n allen in de pauze een broodje of iets gefrituurt halen. Nu nam ik mijn tupperware bakje kip, broccoli en droge rijst mee. Ik weet nog dat ik mij zo beschaamd voelde, wie denk ik wel niet dat ik ben, een bodybuilder? Toen werden er inderdaad zulke grapjes gemaakt door klasgenoten en dit was een goede les wat betreft het kiezen van mijn eigen pad. Ik kan mij het bijna niet meer voorstellen dat ik me ook maar enigszins druk zou maken over de mening van een ander omtrent mijn voedsel, maar toch was het echt zo.Rond deze tijd begon ik mijn YouTube kanaal, genaamd "Student Aesthetics".
Weet je hoe bang ik was om te falen? En hoe bang ik was voor wat anderen ervan zouden denken? Zo bang dat ik het mijn vriendin (nu ex) niet had verteld toen ik mijn eerste video ging uploaden. Ik kan mij direct 2 momenten herinneren dat ik compleet door de grond wou zakken.
1) Ik was met een vriend sporten die niet wist dat ik een kanaal was begonnen. Het was nota beta in het Engels en ik had 301 views (waarvan de meeste zelf gerefreshed, helaas bleef die altijd op 301 hangen, kut algoritmes). We stonden bij de kluisjes en ineens kijkt een vage bekende me aan en zegt “Yo, ik zag je video man. Ik dacht huh kan toch niet, maar was je echt toch?”. Volgens mij kon ik me aardig beheersen en lachen, maar van binnen ging ik kapot van schaamte.
2) In het klaslokaal op de HAN. Ik had een nogal interessant accent toen de tijd moet ik mezelf geven. Amerikaans met een soort accent mix uit Texas gecombineerd met hood slang uit Compton. Ik denk te veel GTA gespeeld. Anyway, mijn klasgenoten gingen er stuk om want iemand zette mijn vlog midden in de klas aan. Die voelde ook wel pijnlijk. Uiteindelijk zijn de momenten zo weer voorbijgegaan en verandert dit niet de koers van je leven. Wat wel de koers van mijn leven heeft veranderd, zijn de beslissingen die ik heb genomen om er gewoon voor te gaan, wetende dat ik zou kunnen falen. Al mijn grote dromen waren anders nooit een werkelijkheid geworden.
Ik zeg niet dat het een compleet verzonnen spinsel in je hersenen is. Het is belangrijk om te accepteren dat dit gevoel er is en hier geen oordeel over te hebben of te verwachten dat het er nooit meer mag zijn. Je zult je relatie met falen moeten veranderen als het ware en er dus een andere betekenis aan moeten geven. Doe je dit niet, dan blijf je uitstelgedrag vertonen en bereik je nooit de dingen die je zou willen bereiken. Waarom moeten we struggelen, falen en onszelf constant uitdagen om echt te leren? Je kunt het als het ware zien als overlevingsmechanisme van je mind. Wanneer deze zich in een “slechte” staat bevindt door struggles, is het compleet open om een les te ontvangen. Beter gezegd, een oplossing, deze een plek geven, en vasthouden voor de volgende keer. Dit is waarom eeuwig leren en nooit actie ondernemen niet werkt. Je zult daadwerkelijk zelf door een struggle heen moeten gaan om een breakthrough te krijgen. Klinkt misschien eng in de eerste instantie, maar dit is het proces waarin jij echte groei meemaakt en dat is het allemaal waard.
De weg naar succes
Als je mensen bestudeert die meer hebben bereikt dan het gemiddelde, dan zie je een duidelijk patroon. In het eerste opzicht denken we vaak (vooral in Nederland), dat mensen geluk hebben gehad. En ja, dat is waar. Ik heb ook geluk gehad, maar ik was er wel naar op zoek. Er zijn uiteraard personen die in rijkdom geboren zijn en alles is ze gegeven. Hier heb ik het niet over. Het patroon wat je ziet bij personen die iets bovengemiddeld zelf hebben bereikt, is dat ze eerst vele keren gefaald hebben voordat ze het succes kregen. Het lijkt dan alsof ze een overnight succes waren, maar van alle andere keren dat het niet lukte weet jij niets. Ik ben met vele bedrijven begonnen en gestopt. De ene persoon zou dit als falen kunnen zien. Voor mij waren het belangrijke lessen om erachter te komen wat ik nu daadwerkelijk wilde en waar ik wel of niet achter stond. Dit wist ik van tevoren niet. Mijn leven had compleet anders kunnen uitpakken. Iedereen waarschuwde mij om niet te stoppen met mijn hbo-studie en mijn ouders vonden het ook geen goed plan. Toch deed ik het. Ik plaatste op 21-jarige leeftijd dit in perspectief toen ik deze keuze moest maken. Wat was nu echt het risico? Ik kwam erachter dat de meningen van anderen een projectie waren op mij. Anderen waren jaloers op het feit dat ik mijn dromen achternaging terwijl ze daarvoor nog erom moesten lachen. Mijn ouders maakten zich druk over mijn toekomst, wat ik begrijp, maar ook wat ze aan de rest van de familie gingen vertellen want ik was dan een "drop out". In de werkelijkheid was het een weloverwogen keuze. Heb ik weleens spijt dat ik mijn studie nooit heb afgemaakt? Nee. Wat als het compleet fout was gegaan? Dan was ik letterlijk terug gaan studeren. Dit zou ik nu nog steeds kunnen doen.
Na 1,5 jaar en 100 video’s op YouTube ging ik viral en kreeg ik 1 miljoen views. Heb ik geluk gehad? Of heb ik 99x gefaald om die laatste keer het succes te behalen door alle lessen die ik daarvan had geleerd? Ik weet dat de belangrijkste lessen in het leven komen wanneer je in het diepe dal zit, niet wanneer alles welletjes gaat. Ga maar eens echt de achtergrond onderzoeken van de mensen waar jij tegenop kijkt of die iets bereikt hebben wat jij wilt bereiken. Er schuilt altijd meer achter. Dit laat zien dat falen niet alleen OK is, het is noodzakelijk. Als je dezelfde fout geen 2x maakt en je zorgt dat je erg veel fouten maakt, dan train jij jezelf voor succes. Je maakt de kans dan namelijk steeds kleiner om te falen in de big picture.In de praktijk
Wat zou jij willen bereiken waarvan jij jezelf momenteel tegenhoudt?
- Een nieuwe baan krijgen?
- Iemand benaderen met wie je wilt praten?
- Spreken in het openbaar?
- Posten op sociale media?
- Je ultieme lichaam bereiken?
- Een loonsverhoging vragen?
- Een bedrijf starten?
Onderneem actie!
Ga eens voor een lange wandeling en denk diep na over wat jij nog zou willen bereiken en wat je eigenlijk tegenhoudt. We zijn geprogrammeerd om deze dromen meteen af te kappen want dit is wat we leren als we ouder worden. Je moet realistisch zijn, het is nu eenmaal zo, ik kan er niets aan veranderen. Laat die gedachte los en ga eens echt diep graven in jezelf. Je visie zal vanzelf duidelijk worden. Dit gebeurt niet zomaar dus gun het de tijd. Je kunt nieuw advies blijven zoeken, nieuwe boeken lezen, meer kennis opdoen, maar je zult toch echt een keer actie moeten ondernemen. Vraag het niet om je heen, zoek het zelf uit. Wat wil jij echt?
Als jij het om je heen vraagt en er zelf nog niet uit bent wat je wilt kun je weleens flink op het verkeerde spoor gezet worden. Dit is dan ook vaak de reden waarom mensen het niet doen. De vrienden om je heen vonden het stom dat je geen bier meer wilde drinken voor een gezonde lifestyle, dus je toch maar weer met ze mee. Je vertelt met excitement je businessplan aan vrienden om je heen waar jij maanden in je hoofd mee bezig bent en ze lachen je uit. Wie ben jij om ineens ondernemer te worden?
Als je luistert naar deze mensen dan zul je nooit zelf de antwoorden vinden. Je kunt dan jaren verspillen, simpelweg omdat iemand je advies geeft vanuit hun eigen perceptie. Je moet wat meer op jezelf vertrouwen. En je moet erin vertrouwen dat falen erbij hoort. Als je deze switch weet te maken doe jij iets wat de meeste mensen niet kunnen. “Het confronteren van je angsten en daarmee het creëren van jouw eigen leven." Ga doen. Ga creëren. Ga bouwen. Daag jezelf uit, probeer van alles en geef niet op. Je komt er namelijk altijd weer sterker bovenop en elke les neem jij mee voor de rest van je leven.
